شهر تفلیس، هرج و مرج آن‌جا و حقه‌بازی‌های بازار آن جلوی چشم‌هایش جان می‌گرفت. آدم‌هایی که در چای‌خانه‌ها روز را به ‌شب می‌رساندند، قماربازها، کارت‌بازهای فحاش، دلال‌هایی که برای به‌ دست آوردن پول به صدها شامورتی‌بازی دست می‌زدند. لوطی‌هایی که با فریب‌کاری پول مشتریان را تلکه می‌کردند. جیب‌بُرهایی که به ‌دنبال این‌وآن روان بودند. سپس خیال او در باکو به ‌پرواز درآمد. در قاراشهر به گشت‌وگذار پرداخت، خانه‌ها و آدم‌های آغشته به مازوت را دید. کوچه‌های تنگ و باریک باکو، بازار کثیف، بقالی‌های ناپاکیزه، دود و بوی متعفن قلیان چای‌خانه‌ها، لوطی‌هایی با اداها، کمربند سگک‌دار با کلاه سفید و خاکستری و ماوزر به‌ دست که آدم‌های بی‌گناه را خودسرانه در کوچه‌ها و میدان‌ها به‌ گلوله می‌بستند…